Ik zag vandaag een roodharige vrouw, een hele mooie vrouw voor de camera. Haar beeld was super, ik kon haar bijna zoenen. Alsof ze recht voor me stond.
Lang rood haar, ze droeg alleen een slipje, althans dat dacht ik. Ik kon haar borsten net niet zien. Ellaa droeg eerst alleen een truitje en later niets meer. En dan te bedenken dat sommige mannen dat overkomt, ze komen haar gewoon tegen… Ze komt uit Europa, aan het Engelse accent te horen, een land ten oosten van Nederland. Maar laat ik verder schrijven alsof ik haar in het echt tegenkwam.. Oordeelt u ook zelf op haar persoonlijke chat pagina.
De zomer was in Berlijn aangekomen, en haar jurk was natuurlijk een mini, nogal laag uitgesneden van voren en van achteren. Het jurkje paste goed bij haar, en gaf net het kleinste beetje zicht op haar decolleté, en strak genoeg om haar kleine, maar zeer ronde borsten te benadrukken. Ze had een zeer stijlvolle uitstraling, met de jurk, de violetkleurige zonnebril, de glanzende diamant op haar verlovingsring.
Ik was lang genegeerd door roodharige vrouwen zoals zij.
Ze zag mij natuurlijk niet staan, maar ik neem aan dat ik er voor haar toonbaar genoeg uitzag. Ik was op weg terug naar het bureau na een gesprek met een klant, dus was ik ongewoon gekleed, blauwe blazer, ingetogen rode das, kaki broek. Met andere woorden, ik ging bewonderenswaardig op in het decor.
Ze was duidelijk te goed voor me. Ze had een leren weekendtas tussen haar benen, zo’n koffer op wieltjes, met een bagagelabel van de frequent-travelerclub van een of andere luchtvaartmaatschappij. Misschien was ze zelf lobbyist… maar in die jurk? Ze paste zeker niet in de conservatieve stijl, in die jurk. En ook niet op de manier waarop ze zat, achterover leunend tegen de muur van het metrostation, met haar benen licht gespreid.
Ik genoot van het uitzicht op haar binnenste dijen, roomwit. Vanuit mijn hoek kon ik haar slipje niet goed zien – dat zou zeer onvrouwelijk van haar zijn geweest – en trouwens, ze liet haar linkerhand tussen haar benen vallen, waardoor mijn blik werd geblokkeerd. In plaats daarvan fixeerde ik me op die hand, met de glanzende diamant, terwijl haar delicate vingers afwezig de melkachtige huid aan de binnenkant van haar been streelden.
Veel te goed voor mij.
Achter de getinte zonnebril kon ik de omtrek van haar ogen zien, maar niet waar ze op gericht waren. Ze keek me duidelijk niet aan, wierp een blik opzij en leunde dan naar voren om haar voorhoofd op haar rechterhand te laten rusten. De volheid van haar borsten werd nog duidelijker nu ik langs haar halslijn kon kijken. Had ze verder naar voren geleund, dan had ik misschien een tepel kunnen zien, want ze droeg geen beha. Maar dat zou zeker niet gepast zijn voor zo’n nette, stijlvolle, stijlvolle vrouw.
Ze stapte uit bij mijn halte, zodat ik haar kon volgen langs het perron en het loket. Ik bleef nonchalant lopen en keek hoe haar billen bewogen onder dat strakke mini-jurkje. Het lopen was een beetje onhandig, omdat mijn erectie in mijn boxershort bleef bewegen. Ze bewoog zich vloeiend maar doelgericht – hoewel ze klein was, had ze een compacte energie die paste bij haar rode haar. Ze sloeg de gang in die naar de lift leidde. Ik neem nooit de lift om op straatniveau te komen – het is voor mij een betere oefening om de roltrap op te lopen.
Ik volgde haar naar de lift.
Ze nam een positie in vlak voor de liftdeuren en tikte een beetje ongeduldig met haar voet, alsof de auto er zo aan zou komen, gewoon omdat zij dat wilde. Ik ging discreet achter haar staan en leunde tegen de muur. Ik weet zeker dat ik vanuit haar perspectief net zo subtiel was als een eland die haar volgde – maar hé, ze had een lekker kontje, en ik was vastbesloten van het uitzicht te genieten. Ik weet dat dat politiek incorrect is, dus klaag me maar aan. Fuck it. Dit is een erotisch verhaal, een fantasie. Helaas.
Nou ja de vrouw op de foto is natuurlijk echt.
Ze deed twee korte stappen achteruit, en neigde haar lichaam zo dat haar fantastische kont licht over mijn kruis wreef. Toen kwam ik bijna klaar.
De liftdeuren gingen open, en ze schoof naar voren, de lege kooi in. Ik vocht tegen totale verlamming en volgde haar naar binnen, waarbij ik zeker zo geschokt keek als een hert in de koplampen van een aanstormende bestelwagen. Ze draaide zich keurig om naar de deuren toen die zich sloten. De deuren sloten met een scherp geluid, en de lift begon aan zijn moeizaam trage reis naar boven.
Ze was meteen bij me. Ze woog duidelijk niet veel, maar haar momentum en vastberadenheid sloegen me terug tegen de wand van de lift. Haar lippen vielen de mijne aan, dwongen mijn mond te openen zodat haar tong de mijne kon molesteren. In het raam achter haar zag ik hoe het mechanisme van de lift ons meedogenloos naar boven sleepte. Een van haar handen zat op de een of andere manier in mijn shirt en kneep pijnlijk en erotisch in mijn tepel, terwijl haar andere hand mijn rits naar beneden forceerde en mijn ongelooflijk stijve erectie losliet. Haar handen waren zacht, gemanicuurd, goed verzorgd, en ze voelden ongelooflijk. Bijna net zo ongelooflijk als toen ze haar rok optilde en zich soepel liet zakken zodat haar natte kut me opslokte. Dat gevoel was pure hemel.
De roodharige vrouw nam me helemaal!
Het licht van het straatniveau werd helderder in het raam van de lift. Ze schuurde genadeloos weg, haar kuiten buigend om haar op en neer te dwingen met mijn schacht diep in haar. Verzet, zoals ze zeggen, was zinloos. Met een kreun die al mijn adem opslokte, kwam ik heftig in haar klaar. Mijn knieën verzwakten terwijl ik hard op de muur leunde, erop vertrouwend dat die me zou redden van een totale instorting. Ze huiverde, niet lang maar heel plotseling, en stapte toen uit.
Toen de lift stopte, kwam ik voldoende tot rust om mijn glinsterende pik haastig terug in mijn broek te stoppen. Ze streek sierlijk haar rok over die prachtige kont, en toen de deuren opengingen, had ze haar houding van zelfverzekerde onverschilligheid weer aangenomen. Ze stapte uit de lift en voegde zich bij de menigte mensen die over het trottoir schuifelden in de drukkende hitte van Washington. Zij had zich natuurlijk niet eens in het zweet gewerkt.
